Γράφει ο Γιώργος Μπαρτζούδης
Η αρχαιολόγος Κατερίνα Περιστέρη, Προϊσταμένη της Εφορεία Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων Σερρών (2004-2015) έχει στο ενεργητικό της, μεταξύ άλλων, και την σημαντική ανακάλυψη του Μνημείου της Αμφίπολης στο λόφο Καστά. Εντυπωσιακή, από την ανάποδη, ήταν η αντίδραση «συναδέλφων» της αρχαιολόγων, που ούτε λίγο ούτε πολύ ...γνωμοδότησαν ότι το μνημείο Καστά είναι δεξιό και ...μνημονιακό! (άιντε, ας μην πω τίποτα άλλο!). Δεν είδα όμως καμιά κριτική αρχαιολόγου (πραγματικού βεβαίως και όχι ...γιαλαντζί!) για την ανακάλυψη της «Βέργης» από την κυρία Περιστέρη. Έτσι, αποφάσισα να κάνω κάποια κριτική εγώ, ένας ...κοινός θνητός!
Η κυρία Περιστέρη λοιπόν, μας διαβεβαιώνει κατηγορηματικά: «Υπάρχει απόλυτη ταύτιση του αρχαίου οικισμού και της νεκρόπολης που εντοπίστηκε στο Νέο Σκοπό με την αρχαία Βέργη» (Σερραϊκά Σύμμεικτα, τόμος 2ος, σελ.13). Και ιδού τα ...αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία για τον αρχαιολογικό χώρο του Νέου Σκοπού (μαζί με τις φτωχές μου παρατηρήσεις#):
- «Έχει πρόσβαση στην λίμνη Κερκινίτιδα και στον πλωτό ποταμό Στρυμόνα»
Απάντηση: Μερικές 10/δες αρχαίες πόλεις της πεδιάδας Σερρών έχουν την ίδια ακριβώς πρόσβαση!
- Έχει «πρώιμη επαφή και επικοινωνία με τις πόλεις του Νότου και τη Θάσο»
Απάντηση: Τέτοια επαφή έχουν προφανώς και άλλες πόλεις, όπως π.χ, η αρχαία πόλη στην Τερπνή (Άλλωστε, τί περίμενε; Δυο πόλεις που ανήκουν στην ίδια συμμαχία, την Αθηναϊκή, να μην έχουν σχέσεις;)
- Έχει «πλούσια αρχαιολογικά ευρήματα που μαρτυρούν ότι πρόκειται για εμπόριο» (εμπορικό σταθμό) των Θασίων.
Ερώτηση: Από που προκύπτει αυτό; Από τα ΚΙΝΗΤΑ νομίσματα και κεραμικά;;;
Διότι δεν λεει ότι βρήκε κάτι που να είναι αδιαμφισβήτητα ΕΜΠΕΔΩΜΕΝΟ στην αρχαιολογική τοποθεσία του Νέου Σκοπού. (Λένε οι κακές γλώσσες ότι με την οικονομική κρίση κάποιοι έκρυψαν τα –γερμανοτυπωμένα- ευρουλάκια τους μέσα σε χύτρες ταχύτητας, παραχωμένες στα χωράφια. Σκεφτείτε, μετά από 1000 χρόνια να βρεθεί ανέπαφη μια τέτοια χύτρα και οι απόγονοί μας να αποφανθούν ότι η Φραγκφούρτη βρίσκεται στην ...Καρδίτσα!).
- »Η απόσταση από την Αμφίπολη συμπίπτει με τα 200 στάδια που αναφέρει ο Στράβων ως απόσταση Αμφίπολης-Βέργης».
Απάντηση: Την ίδια απόσταση έχουν δεκάδες πόλεις (αν χαράξουμε κύκλο με κέντρο την Αμφίπολη και ακτίνα 200 στάδια, θα τις βρούμε όλες!)
- »Η θέση του οικισμού σε μικρή απόσταση από την όχθη της λίμνης του ποταμού Στρυμόνα ανταποκρίνεται στην επισήμανση του Ψευδοσκύμνου για την θέση της γειτνίασης της μεσογειακής Βέργης με τον Στρυμόνα.
Απάντηση: Όλες οι αρχαίες πόλεις της πεδιάδας Σερρών γειτνιάζουν λίγο-πολύ με τον Στρυμόνα (χωρίς να λάβουμε υπόψη τη συχνή αλλαγή της κοίτης του!). Άνθρακας ο «βέργειος» θησαυρός της κυρίας Περιστέρη. Γι’ αυτό φαίνεται ότι θεώρησε σκόπιμο να τον ...καλλωπίσει με ιστορία. Για να δούμε και λίγη ιστορία: Υποστηρίζεται λοιπόν ότι η περιοχή δυτικά του Στρυμόνα, η Βισαλτία, μετά τους Περσικούς πολέμους (479 π.χ.) καταλήφθηκε από τους Μακεδόνες, και συγκεκριμένα από τον Αλέξανδρο τον Α’ (προ-προ-προ-πάππος του Μεγάλου Αλεξάνδρου). Πολύ καλά μέχρι εδώ. Από εδώ και πέρα όμως, το πράγμα ...τραβιέται από τα μαλλιά.
Λέγει λοιπόν η κυρία Περιστέρη και «οι συν αυτή»: Αφού κατείχαν τη Βισαλτία οι Μακεδόνες, δεν θα άφηναν ποτέ τους Αθηναίους να εντάξουν στη συμμαχία τους μια βισαλτική πόλη, και συγκεκριμένα τη Βέργη που ως γνωστόν ήταν μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας από το 452 π.Χ. Άρα, συμπεραίνουν, η Βέργη βρίσκονταν από την άλλη μεριά του Στρυμόνα, όπου δεν είχαν επεκταθεί μέχρι τότε οι Μακεδόνες, άρα ήταν στο Νέο Σκοπό! Μάλιστα, ένας από τους «φαν» αυτής της υπόθεσης (Παπακυριάκου, 2013) σημειώνει επί λέξει: «Αν (η πόλη των Βεργαίων) ήταν δυτικά του Στρυμόνα και μάλιστα 40 χιλιόμετρα μακριά από τη θάλασσα, στα μέρη που τα κατείχαν οι Μακεδόνες από την εποχή του Αλεξάνδρου Α΄, δεν θα τους άφηναν οι Μακεδόνες να πληρώνουν φόρους στους Αθηναίους».
Μάλιστα! Ξέρετε για ποιους «Αθηναίους» μιλάμε τώρα; Για την τότε πανίσχυρη παγκοσμίως Αθήνα, που κατενίκησε το στρατό του «Μεγάλου Βασιλέα» και κυνηγούσε τους Πέρσες από ακτή σε ακτή με τον ακαταπόνητο Κίμωνα. Μιλάμε για την πρώτη στρατιωτική δύναμη της εποχής. Και ο πανέξυπνος Αλέξανδρος Α’, θα έκανε την κουταμάρα να τα βάλει με τους Αθηναίους. Δεν σφάξανε! Ούτε με τους Πέρσες τα έβαλε ο Αλέξανδρος Α’, ούτε με τους νικητές Αθηναίους θα τα έβαζε ποτέ. Απλούστατα, με την αποχώρηση των Περσών, ο Αλέξανδρος Α’, αφού καλόπιασε όσο μπορούσε τους Αθηναίους, ζάπωσε ΜΟΝΟ τις περιοχές για τις οποίες η Αθήνα δεν είχε ενδιαφέρον.
Οι Αθηναίοι ενδιαφέρονταν για τα παράλια. Εκεί που ήταν ανίκητοι στον πόλεμο και ακαταγώνιστοι στην ειρήνη, χάρη στα «ξύλινα τείχη», τα πλοία τους. Και βέβαια η Βέργη ήταν κάπου κοντά στο πλωτό «λιμνώδες του Στρυμόνος» (διαλέξτε και πάρτε, Νέο Σκοπό, Τερπνή, Νιγρίτα, Κοπάτσι, Έζιοβα κλπ.). Πρακτικά δηλαδή, η Βέργη ήταν πόλη παραθαλάσσια, ή αν θέλετε οιονεί παραθαλάσσια ή (πιο σωστά) παράκτια. Άλλωστε, η κυρία Περιστέρη γνωρίζει (και αναφέρει) ότι και μια άλλη πόλη της Βισαλτικής πρόσω ενδοχώρας, η Τράγιλος, ήταν μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας (πλήρωνε φόρο) το 425/424 π.Χ. Αυτό σημαίνει ότι και επί Περδίκα, διαδόχου του Αλεξάνδρου Α’, η Αθήνα αύξανε την επιρροή της στη Βισαλτία. Μάλιστα στη δεκαετία του 440 π.Χ, τον ανάγκασαν να υπογράψει ένα ταπεινωτικό σύμφωνο, αφού απαίτησαν να βάλουν τις υπογραφές τους και όλοι οι «υπάκουοι» στον Περδίκκα βασιλείς της Άνω Μακεδονίας.
Την ίδια περίπου εποχή (περί το 450 π.Χ.), ο Περικλής έστελνε 1.000 κληρούχους Αθηναίους να συνοικίσουν με τους Βισάλτες. Και βεβαίως, τότε τουλάχιστον, οι Βισάλτες κατοικούσαν την Βισαλτία. Τότε περίπου, ο Ηρόδοτος έγραφε την ιστορία του και προσδιόριζε την Βισαλτία «κατύπερθεν» της Αργίλου (Νέα Κερδύλλια), της Βισαλτικής Αργίλου, που βεβαίως ήταν και αυτή μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας.
Μαζί με τη Βέργη βρήκαμε και την Πίστιρο!
«Στα τέλη του 6ου αι. π.Χ. με τις αρχές του 5ου αι. π.Χ. οι Θάσιοι άποικοι έμποροι ανεβαίνουν τον πλωτό Στρυμόνα και ιδρύουν εμπορικό σταθμό στη Βέργη και βορειότερα στην Πίστιρο», λεει η κυρία Περιστέρη.
Πράγματι, η αρχαιολογική έρευνα έφερε στο φως τον αρχαίο εμπορικό σταθμό της Πιστίρου. Βρέθηκε ελληνική επιγραφή στην οποία υπάρχει ένα διάταγμα που καθορίζει εμπορικά ζητήματα. Αναφέρεται σε εμπόρους όχι μόνο από τη Θάσο αλλά και από τη Μαρώνεια, Απολλωνία κλπ, αυτό όμως είναι λεπτομέρεια. Το σημαντικό είναι ότι το υλικό της υπόψη λίθινης επιγραφής είναι όμοιο με το υλικό των υπολοίπων ΕΠΙΤΟΠΟΥ λιθοδομών.
Αυτή η επιγραφή ταυτοποιεί το «Εμπόριον της Πιστίρου» και όχι η σωρεία νομισμάτων που επίσης βρέθηκαν. Πρόκειται για νομίσματα που απεικονίζουν «Θράκες» βασιλείς (μεταξύ των οποίων ο ΒΕΡΓΑΙΟΣ) αλλά και Μακεδόνες (Μέγας Αλέξανδρος, Δημήτριος Πολιορκητής, Λυσίμαχος, Σέλευκος Α’). Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ο εμπορικός σταθμός της Πιστίρου δεν βρέθηκε εκεί που τον θέλει η κυρία Περιστέρη, δηλαδή στα ανάντη του «πλωτού Στρυμόνα», όπου, όπως ισχυρίζεται «ανέβαιναν» οι «Θάσιοι άποικοι έμποροι» πριν από 2.500 χρόνια.
Διότι από τον «πλωτό Στρυμόνα» μόνο με ...αεροπλάνο θα μπορούσαν να συνεχίσουν το ταξίδι τους οι δαιμόνιοι αρχαίοι Θασίτες. Διότι το «Εμπόριον της Πιστίρου» βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Έβρου! (Καλά, τόση αβλεψία; Άραγε, με την ίδια ...προσοχή έγινε η «απόλυτη ταύτιση» της αρχαίας Βέργης με τη νεκρόπολη του Νέου Σκοπού;). Στις δυο φωτογραφίες που επισυνάπτονται φαίνεται η τοποθεσία της γείτονας χώρας όπου εντοπίστηκε το «Εμπόριον της Πιστίρου» (κοντά στη Φιλιππούπολη και το Παζαρτζίκ), και η ελληνική επιγραφή που βρέθηκε εκεί.
www.visaltia.blogspot.gr
©www.visaltis.net -
Η αρχαιολόγος Κατερίνα Περιστέρη, Προϊσταμένη της Εφορεία Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων Σερρών (2004-2015) έχει στο ενεργητικό της, μεταξύ άλλων, και την σημαντική ανακάλυψη του Μνημείου της Αμφίπολης στο λόφο Καστά. Εντυπωσιακή, από την ανάποδη, ήταν η αντίδραση «συναδέλφων» της αρχαιολόγων, που ούτε λίγο ούτε πολύ ...γνωμοδότησαν ότι το μνημείο Καστά είναι δεξιό και ...μνημονιακό! (άιντε, ας μην πω τίποτα άλλο!). Δεν είδα όμως καμιά κριτική αρχαιολόγου (πραγματικού βεβαίως και όχι ...γιαλαντζί!) για την ανακάλυψη της «Βέργης» από την κυρία Περιστέρη. Έτσι, αποφάσισα να κάνω κάποια κριτική εγώ, ένας ...κοινός θνητός!
Η κυρία Περιστέρη λοιπόν, μας διαβεβαιώνει κατηγορηματικά: «Υπάρχει απόλυτη ταύτιση του αρχαίου οικισμού και της νεκρόπολης που εντοπίστηκε στο Νέο Σκοπό με την αρχαία Βέργη» (Σερραϊκά Σύμμεικτα, τόμος 2ος, σελ.13). Και ιδού τα ...αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία για τον αρχαιολογικό χώρο του Νέου Σκοπού (μαζί με τις φτωχές μου παρατηρήσεις#):
- «Έχει πρόσβαση στην λίμνη Κερκινίτιδα και στον πλωτό ποταμό Στρυμόνα»
Απάντηση: Μερικές 10/δες αρχαίες πόλεις της πεδιάδας Σερρών έχουν την ίδια ακριβώς πρόσβαση!
- Έχει «πρώιμη επαφή και επικοινωνία με τις πόλεις του Νότου και τη Θάσο»
Απάντηση: Τέτοια επαφή έχουν προφανώς και άλλες πόλεις, όπως π.χ, η αρχαία πόλη στην Τερπνή (Άλλωστε, τί περίμενε; Δυο πόλεις που ανήκουν στην ίδια συμμαχία, την Αθηναϊκή, να μην έχουν σχέσεις;)
- Έχει «πλούσια αρχαιολογικά ευρήματα που μαρτυρούν ότι πρόκειται για εμπόριο» (εμπορικό σταθμό) των Θασίων.
Ερώτηση: Από που προκύπτει αυτό; Από τα ΚΙΝΗΤΑ νομίσματα και κεραμικά;;;
Διότι δεν λεει ότι βρήκε κάτι που να είναι αδιαμφισβήτητα ΕΜΠΕΔΩΜΕΝΟ στην αρχαιολογική τοποθεσία του Νέου Σκοπού. (Λένε οι κακές γλώσσες ότι με την οικονομική κρίση κάποιοι έκρυψαν τα –γερμανοτυπωμένα- ευρουλάκια τους μέσα σε χύτρες ταχύτητας, παραχωμένες στα χωράφια. Σκεφτείτε, μετά από 1000 χρόνια να βρεθεί ανέπαφη μια τέτοια χύτρα και οι απόγονοί μας να αποφανθούν ότι η Φραγκφούρτη βρίσκεται στην ...Καρδίτσα!).
- »Η απόσταση από την Αμφίπολη συμπίπτει με τα 200 στάδια που αναφέρει ο Στράβων ως απόσταση Αμφίπολης-Βέργης».
Απάντηση: Την ίδια απόσταση έχουν δεκάδες πόλεις (αν χαράξουμε κύκλο με κέντρο την Αμφίπολη και ακτίνα 200 στάδια, θα τις βρούμε όλες!)
- »Η θέση του οικισμού σε μικρή απόσταση από την όχθη της λίμνης του ποταμού Στρυμόνα ανταποκρίνεται στην επισήμανση του Ψευδοσκύμνου για την θέση της γειτνίασης της μεσογειακής Βέργης με τον Στρυμόνα.
Απάντηση: Όλες οι αρχαίες πόλεις της πεδιάδας Σερρών γειτνιάζουν λίγο-πολύ με τον Στρυμόνα (χωρίς να λάβουμε υπόψη τη συχνή αλλαγή της κοίτης του!). Άνθρακας ο «βέργειος» θησαυρός της κυρίας Περιστέρη. Γι’ αυτό φαίνεται ότι θεώρησε σκόπιμο να τον ...καλλωπίσει με ιστορία. Για να δούμε και λίγη ιστορία: Υποστηρίζεται λοιπόν ότι η περιοχή δυτικά του Στρυμόνα, η Βισαλτία, μετά τους Περσικούς πολέμους (479 π.χ.) καταλήφθηκε από τους Μακεδόνες, και συγκεκριμένα από τον Αλέξανδρο τον Α’ (προ-προ-προ-πάππος του Μεγάλου Αλεξάνδρου). Πολύ καλά μέχρι εδώ. Από εδώ και πέρα όμως, το πράγμα ...τραβιέται από τα μαλλιά.
Λέγει λοιπόν η κυρία Περιστέρη και «οι συν αυτή»: Αφού κατείχαν τη Βισαλτία οι Μακεδόνες, δεν θα άφηναν ποτέ τους Αθηναίους να εντάξουν στη συμμαχία τους μια βισαλτική πόλη, και συγκεκριμένα τη Βέργη που ως γνωστόν ήταν μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας από το 452 π.Χ. Άρα, συμπεραίνουν, η Βέργη βρίσκονταν από την άλλη μεριά του Στρυμόνα, όπου δεν είχαν επεκταθεί μέχρι τότε οι Μακεδόνες, άρα ήταν στο Νέο Σκοπό! Μάλιστα, ένας από τους «φαν» αυτής της υπόθεσης (Παπακυριάκου, 2013) σημειώνει επί λέξει: «Αν (η πόλη των Βεργαίων) ήταν δυτικά του Στρυμόνα και μάλιστα 40 χιλιόμετρα μακριά από τη θάλασσα, στα μέρη που τα κατείχαν οι Μακεδόνες από την εποχή του Αλεξάνδρου Α΄, δεν θα τους άφηναν οι Μακεδόνες να πληρώνουν φόρους στους Αθηναίους».
Μάλιστα! Ξέρετε για ποιους «Αθηναίους» μιλάμε τώρα; Για την τότε πανίσχυρη παγκοσμίως Αθήνα, που κατενίκησε το στρατό του «Μεγάλου Βασιλέα» και κυνηγούσε τους Πέρσες από ακτή σε ακτή με τον ακαταπόνητο Κίμωνα. Μιλάμε για την πρώτη στρατιωτική δύναμη της εποχής. Και ο πανέξυπνος Αλέξανδρος Α’, θα έκανε την κουταμάρα να τα βάλει με τους Αθηναίους. Δεν σφάξανε! Ούτε με τους Πέρσες τα έβαλε ο Αλέξανδρος Α’, ούτε με τους νικητές Αθηναίους θα τα έβαζε ποτέ. Απλούστατα, με την αποχώρηση των Περσών, ο Αλέξανδρος Α’, αφού καλόπιασε όσο μπορούσε τους Αθηναίους, ζάπωσε ΜΟΝΟ τις περιοχές για τις οποίες η Αθήνα δεν είχε ενδιαφέρον.
Οι Αθηναίοι ενδιαφέρονταν για τα παράλια. Εκεί που ήταν ανίκητοι στον πόλεμο και ακαταγώνιστοι στην ειρήνη, χάρη στα «ξύλινα τείχη», τα πλοία τους. Και βέβαια η Βέργη ήταν κάπου κοντά στο πλωτό «λιμνώδες του Στρυμόνος» (διαλέξτε και πάρτε, Νέο Σκοπό, Τερπνή, Νιγρίτα, Κοπάτσι, Έζιοβα κλπ.). Πρακτικά δηλαδή, η Βέργη ήταν πόλη παραθαλάσσια, ή αν θέλετε οιονεί παραθαλάσσια ή (πιο σωστά) παράκτια. Άλλωστε, η κυρία Περιστέρη γνωρίζει (και αναφέρει) ότι και μια άλλη πόλη της Βισαλτικής πρόσω ενδοχώρας, η Τράγιλος, ήταν μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας (πλήρωνε φόρο) το 425/424 π.Χ. Αυτό σημαίνει ότι και επί Περδίκα, διαδόχου του Αλεξάνδρου Α’, η Αθήνα αύξανε την επιρροή της στη Βισαλτία. Μάλιστα στη δεκαετία του 440 π.Χ, τον ανάγκασαν να υπογράψει ένα ταπεινωτικό σύμφωνο, αφού απαίτησαν να βάλουν τις υπογραφές τους και όλοι οι «υπάκουοι» στον Περδίκκα βασιλείς της Άνω Μακεδονίας.
Την ίδια περίπου εποχή (περί το 450 π.Χ.), ο Περικλής έστελνε 1.000 κληρούχους Αθηναίους να συνοικίσουν με τους Βισάλτες. Και βεβαίως, τότε τουλάχιστον, οι Βισάλτες κατοικούσαν την Βισαλτία. Τότε περίπου, ο Ηρόδοτος έγραφε την ιστορία του και προσδιόριζε την Βισαλτία «κατύπερθεν» της Αργίλου (Νέα Κερδύλλια), της Βισαλτικής Αργίλου, που βεβαίως ήταν και αυτή μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας.
«Στα τέλη του 6ου αι. π.Χ. με τις αρχές του 5ου αι. π.Χ. οι Θάσιοι άποικοι έμποροι ανεβαίνουν τον πλωτό Στρυμόνα και ιδρύουν εμπορικό σταθμό στη Βέργη και βορειότερα στην Πίστιρο», λεει η κυρία Περιστέρη.
Πράγματι, η αρχαιολογική έρευνα έφερε στο φως τον αρχαίο εμπορικό σταθμό της Πιστίρου. Βρέθηκε ελληνική επιγραφή στην οποία υπάρχει ένα διάταγμα που καθορίζει εμπορικά ζητήματα. Αναφέρεται σε εμπόρους όχι μόνο από τη Θάσο αλλά και από τη Μαρώνεια, Απολλωνία κλπ, αυτό όμως είναι λεπτομέρεια. Το σημαντικό είναι ότι το υλικό της υπόψη λίθινης επιγραφής είναι όμοιο με το υλικό των υπολοίπων ΕΠΙΤΟΠΟΥ λιθοδομών.
Αυτή η επιγραφή ταυτοποιεί το «Εμπόριον της Πιστίρου» και όχι η σωρεία νομισμάτων που επίσης βρέθηκαν. Πρόκειται για νομίσματα που απεικονίζουν «Θράκες» βασιλείς (μεταξύ των οποίων ο ΒΕΡΓΑΙΟΣ) αλλά και Μακεδόνες (Μέγας Αλέξανδρος, Δημήτριος Πολιορκητής, Λυσίμαχος, Σέλευκος Α’). Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ο εμπορικός σταθμός της Πιστίρου δεν βρέθηκε εκεί που τον θέλει η κυρία Περιστέρη, δηλαδή στα ανάντη του «πλωτού Στρυμόνα», όπου, όπως ισχυρίζεται «ανέβαιναν» οι «Θάσιοι άποικοι έμποροι» πριν από 2.500 χρόνια.
Διότι από τον «πλωτό Στρυμόνα» μόνο με ...αεροπλάνο θα μπορούσαν να συνεχίσουν το ταξίδι τους οι δαιμόνιοι αρχαίοι Θασίτες. Διότι το «Εμπόριον της Πιστίρου» βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Έβρου! (Καλά, τόση αβλεψία; Άραγε, με την ίδια ...προσοχή έγινε η «απόλυτη ταύτιση» της αρχαίας Βέργης με τη νεκρόπολη του Νέου Σκοπού;). Στις δυο φωτογραφίες που επισυνάπτονται φαίνεται η τοποθεσία της γείτονας χώρας όπου εντοπίστηκε το «Εμπόριον της Πιστίρου» (κοντά στη Φιλιππούπολη και το Παζαρτζίκ), και η ελληνική επιγραφή που βρέθηκε εκεί.
www.visaltia.blogspot.gr
©www.visaltis.net -
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου