Σάββατο 30 Μαρτίου 2019

ΣΤΗ ΝΙΓΡΙΤΑ, ΠΡΙΝ 118 ΧΡΟΝΙΑ: ΗΘΗ-ΕΘΙΜΑ ΚΑΙ ΝΥΦΟΠΑΖΑΡΟ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:ΓΙΩΡΓΟΣ  ΜΠΑΡΤΖΟΥΔΗΣ

Ο Άγγλος Άμποτ (George Frederick Abbott, 1874-1947), περιόδευσε τη Μακεδονία το 1900, με χορηγία του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. Τη Νιγρίτα την επισκέφθηκε στις 27.9.1900. Μολονότι μπερδεύει τη Σούρπα με την Τσιαρπίστα, λέει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Παρατίθεται ένα απόσπασμα (μεταφρασμένο σε …μαλλιαρά Νιγριτ’νά) από το βιβλίο του, «Διήγηση μιας περιοδείας στη Μακεδονία» (από σελ. 217 και 226), που εκδόθηκε το 1903: {Προσθέτω τώρα (28.3.2019) ότι στην περιοδεία του εκείνη ο Άμποτ είχε επισκεφθεί αρκετά κέντρα του ελληνισμού {Μελένικο, Πετρίτσι, Στρώμνιτσα, Καβάλα, Θεσσαλονίκη, Σιάτιστα κλπ), για τα οποία διηγείται πολλά ενδιαφέροντα. 

Ομοίως, εξίσου ενδιαφέροντα, και σε ένα άλλο βιβλίο του με τίτλο Macedonian Folklore (Μακεδονική Λαογραφία).}  

«…Αναχωρώντας από τα Σέρρας, φτάσαμε σε τρεις ώρες στη Νιγρίτα. Ένοιωσα ανακούφιση που βρέθηκα σε ένα μέρος όπου δεν χρειάζεται να ξέρεις καμία άλλη γλώσσα, εκτός από ελληνικά. Διότι, όλη η περιοχή Νιγρίτας, με εξαίρεση τους τουρκικούς οικισμούς και μαχαλάδες, είναι καθαρά ελληνική. Επίσης, στη Νιγρίτα δεν βρίσκουμε Τούρκους: Ένας μουδίρης (διοικητής), ένας κατής (δικαστής) και ένας-δυο ζαπτιέδες (χωροφύλακες) υπάρχουν όλο κι όλο. Και αυτοί μάλιστα δεν μένουν στη Νιγρίτα αλλά στη γειτονική Τσιαρπίστα…. «Η παραγωγή και επεξεργασία του μεταξιού είναι η κύρια ασχολία στην περιοχή. Οι πλουσιότεροι από τους κατοίκους ήρθαν από τη Θεσσαλία. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση ήρθαν εδώ στο τέλος του 18ου ή στις αρχές του 19ου αιώνα και έφεραν μαζί τους αυτή την πατροπαράδοτη βιοτεχνία, για την οποία ήταν φημισμένη η παλιά τους πατρίδα…..

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2018

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΤΑΣΙΑ- ΤΑΦΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΒΕΡΓΗ-ΒΙΣΑΛΤΙΑΣ ΣΕΡΡΩΝ (1976)

(Ευχαριστούμε τον κ.Θωμά Αμπατζή για την "ψηφοποίηση" του βιβλίου)

Το χωριό Βέργη(πρώην Κοπάτσι)βρίσκεται στο Νομό Σερρών, επαρχία Βισαλτίας, δυτικά του ποταμού Στρυμόνα σε απόσταση 45 χλμ. από την αρχαία Αμφίπολη. Υπάρχει πάντα ένα πρόβλημα ανοιχτό σχετικά με την έκταση και τα όρια της αρχαίας Βισαλτίας. Παρόλο ότι η προσέγγιση του θέματος επιχειρήθηκε με μια σειρά ιστορικών μελετών, η περιοχή παραμένει πρόσφορη στην αρχαιολογική τεκμηρίωση, επειδή οι έρευνες γύρω από αυτήν είναι ακόμη περιορισμένες και αποσπασματικές.

Οι αρχαίες πηγές αναφέρουν στην Βισαλτία έντεκα πόλεις-ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγεται και η Βέργη-χωρίς όμως να δίνουν σαφή στοιχεία ως προς την θέση της τελευταίας σχετικά με τον Στρυμόνα. Με τα μέχρι σήμερα δεδομένα η ταύτιση τριών βισαλτικών πόλεων-Άργιλος, Κερδύλιο, Τράγιλος- θεωρείται σχετικά ασφαλής, ενώ το πρόβλημα της Βέργης είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΡΧΕΙΟ PDF:

ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΕΜΠΡΟΣ 21-6-1913

"ΕΜΠΡΟΣ" 21-6-1913:
 Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΙΣ ΓΕΥΓΕΥΛΗΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΑ
 ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ



https://cdn.sansimera.gr/media/files/Empros_21-6-1913.pdf



©www.visaltis.net - www.visaltia.blogspot.gr

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2018

20 ΙΟΥΝΙΟΥ 1913-Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΝΙΓΡΙΤΑΣ

Στις 20 Ιουνίου 1913 ο Ελληνικός Στρατός απελευθέρωσε από τους Βουλγάρους την πόλη της Νιγρίτας, κατά τη διάρκεια του Β’ Βαλκανικού Πολέμου. Προηγουμένως, ο βουλγαρικός στρατός είχε πυρπολήσει την πόλη και είχε κατασφάξει όσους αμάχους είχαν παραμείνει σ’ αυτή.

Η Νιγρίτα απέχει 25 χιλιόμετρα νότια των Σερρών και είναι χτισμένη στους πρόποδες της οροσειράς Βερτίσκος. Την εποχή των Βαλκανικών Πολέμων ήταν ένα από τα σημαντικά εμπορικά κέντρα της περιοχής. Στις 22 Οκτωβρίου 1913, Έλληνες πρόσκοποι (στρατιωτικό σώμα από εθελοντές απόμαχους του Μακεδονικού Αγώνα) απελευθέρωσαν την πόλη από τους Οθωμανούς Τούρκους και εγκατέστησαν σ’ αυτή ελληνικές αρχές.

Με το ξέσπασμα του Β’ Βαλκανικού Πολέμου, στις 16 Ιουνίου 1913, η Νιγρίτα καταλήφθηκε από τους Βουλγάρους, που ενήργησαν αστραπιαία και ανάγκασαν την 7η Μεραρχία, που την υπερασπιζόταν να υποχωρήσει νοτιότερα για να μην κυκλωθεί. Η βουλγαρική ταξιαρχία της Δράμας, που ενήργησε την επίθεση, κατέλαβε όχι μόνο την πόλη, αλλά και την υπερκείμενη αυτής κορυφογραμμή.

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2018

ΒΙΣΑΛΤΙΑ-AΝΤΙΦΑΝΗΣ Ο ΒΕΡΓΑΙΟΣ

Πεντζοπούλου-Βαλαλά Τερέζα

* Τα στοιχεία για τη διάδοση της «ιστορίας» του Αντιφάνη στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία τα άντλησα από τη μελέτη του Γερμανού φιλολόγου Otto Weinnreich, Antiphanes und Münchhausen. Das antike Lügenmärlein von den gefrorenen Worten und sein Fortleben im Abendland, Wien – Leipzig 1942

Στην πρώτη μου ομιλία για τα πολιτισμικά στοιχεία της αρχαίας Βισαλτίας είχα αναφέρει μεταξύ άλλων ιστορικών στοιχείων και τον Αντιφάνη από την Βέργη του οποίου το όνομα είχε συνδεθεί στην αρχαιότητα με αστείες ιστορίες που διηγόταν. Αυτός,ο άγνωστος, κατά τα άλλα, Αντιφάνης εκίνησε έκτοτε ζωηρά το ενδιαφέρον μου. Ήθελα να μάθω περισσότερα γι’αυτόν και έτσι άρχισα μία βιβλιογραφική έρευνα στην οποία αφιέρωσα χρόνο στο Βερολίνο,όπου βρέθηκα την περασμένη άνοιξη. Ήταν αρκετά περιπετειώδης, γιατί χρειάσθηκε, προκειμένου να έχω στα χέρια μου το υλικό που αναζητούσα, να επεκτείνω την έρευνα στο Μόναχο και στην Βιέννη. Ο λόγος ήταν ότι παλιές σειρές περιοδικών, από τα χρόνια του πολέμου, ήταν συχνά ελιππείς. Έμαθα ωστόσο πολλά για τον Αντιφάνη.

Ποιος ήταν ο Αντιφάνης; Σε μια παλιά επιγραφή που βρέθηκε στην Επίδαυρο αναγράφεται το όνομα του μαζί με άλλα ονόματα. Ήταν κατάλογος με τα ονόματα των αξιωματούχων του περίφημου Ιερού του Ασκληπιού στις διάφορες ελληνικές πόλεις, κατά τα έτη 365-311 π.Χ. Ήταν ο κατάλογος των θεωροδόκων. Τι ήταν οι θεωροδόκοι;

Σήμερα θα τους ονομάζαμε επίτιμους προξένους. Ήταν πρόσωπα που είχαν μια συγκεκριμένη αποστολή. Έργο τους ήταν να υποδέχονται, στην πόλη τους ,τους απεσταλμένους του Ιερού – τους θεωρούς –που ταξίδευαν για να πληροφορήσουν τις άλλες πόλεις για τις τελετές του Ιερού και για να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα χρήματα

Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2017

ΜΙΑ ΒΕΡΓΗ ΜΑ ...ΠΟΙΑ ΒΕΡΓΗ;;


Γράφει ο Γιώργος Μπαρτζούδης

Η αρχαιολόγος Κατερίνα Περιστέρη, Προϊσταμένη της Εφορεία Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων Σερρών (2004-2015) έχει στο ενεργητικό της, μεταξύ άλλων, και την σημαντική ανακάλυψη του Μνημείου της Αμφίπολης στο λόφο Καστά. Εντυπωσιακή, από την ανάποδη, ήταν η αντίδραση «συναδέλφων» της αρχαιολόγων, που ούτε λίγο ούτε πολύ ...γνωμοδότησαν ότι το μνημείο Καστά είναι δεξιό και ...μνημονιακό! (άιντε, ας μην πω τίποτα άλλο!). Δεν είδα όμως καμιά κριτική αρχαιολόγου (πραγματικού βεβαίως και όχι ...γιαλαντζί!) για την ανακάλυψη της «Βέργης» από την κυρία Περιστέρη. Έτσι, αποφάσισα να κάνω κάποια κριτική εγώ, ένας ...κοινός θνητός!

Η κυρία Περιστέρη λοιπόν, μας διαβεβαιώνει κατηγορηματικά: «Υπάρχει απόλυτη ταύτιση του αρχαίου οικισμού και της νεκρόπολης που εντοπίστηκε στο Νέο Σκοπό με την αρχαία Βέργη» (Σερραϊκά Σύμμεικτα, τόμος 2ος, σελ.13). Και ιδού τα ...αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία για τον αρχαιολογικό χώρο του Νέου Σκοπού (μαζί με τις φτωχές μου παρατηρήσεις#):
 - «Έχει πρόσβαση στην λίμνη Κερκινίτιδα και στον πλωτό ποταμό Στρυμόνα»
 Απάντηση: Μερικές 10/δες αρχαίες πόλεις της πεδιάδας Σερρών έχουν την ίδια ακριβώς πρόσβαση!
- Έχει «πρώιμη επαφή και επικοινωνία με τις πόλεις του Νότου και τη Θάσο»
Απάντηση: Τέτοια επαφή έχουν προφανώς και άλλες πόλεις, όπως π.χ, η αρχαία πόλη στην Τερπνή (Άλλωστε, τί περίμενε; Δυο πόλεις που ανήκουν στην ίδια συμμαχία, την Αθηναϊκή, να μην έχουν σχέσεις;)

Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2017

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ-Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΤΕΡΠΝΗΣ ΣΕΡΡΩΝ (ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ)

Από την εκπομπή "Ιστορικά γεγονότα" του ENA CHANNEL, για την μάχη της Τερπνής με τον δημοσιογράφο Κώστα Παπακοσμά.



www.visaltia.blogspot.gr

Δευτέρα 24 Ιουλίου 2017

ΒΙΣΑΛΤΙΑ:Η ΑΡΧΑΙΑ ΒΕΡΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΠΑΤΣΙ


Tου Θωμά Αμπατζή

Η αρχαία Βέργη απαντά σαν Βέργη, Βέργα, Βέργον ή Βεργαίον, στους αρχαίους συγγραφείς, στους φορολογικούς καταλόγους της αττικοδηλιακής συμμαχίας, στον κατάλογο των θεωροδόκων του Ασκληπιείου της Επιδαύρου του 360 π.Χ. και σε μια επιγραφή των Φιλίππων του 3ου αιώνα μ.Χ.

 Υπάρχει ασάφεια και αντιφατικότητα των αρχαίων πηγών σχετικά με τη θέση της. Ο Στράβων αναφέρει ότι απέχει από την Αμφίπολη περίπου 200 στάδια (37 χλμ). Ο Στέφανος Βυζάντιος λέει ότι πρόκειται για θρακική πόλη της περιοχής της Αμφίπολης. Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος τη θεωρεί πόλη της Οδομαντικής ενώ μερικοί κώδικές του την εντάσσουν στην Βισαλτία. Ο Ψευδο-Σκύμνος αναφέρει ότι βρίσκεται «επί Στρυμόνος κατά μεσόγειον».

ΤΟΥΜΠΑ
 Η Τούμπα είναι ένας πευκόφυτος λόφος δίπλα στον αρχαίο οικισμό της Βέργης. Οι κάτοικοι αναφέρουν ότι υπήρχαν δυο είσοδοι που οδηγούσαν στο εσωτερικό της Τούμπας. Η μια, ορατή μέχρι το 1980, ΝΔ και η άλλη .

Αναφέρονται κάποια περιστατικά για συγκεκριμένους κατοίκους που επιχείρησαν να μπουν στο εσωτερικό της από μια στοά και βρήκαν πόρτα σιδερένια, άλλοι νερό και άλλοι φίδια. Υπάρχει και η παράδοση ότι κάτω από την Τούμπα είναι θαμμένη μια εκκλησία και ότι υπάρχει ένα χρυσό φίδι. Στην εφημερίδα «ΝΙΓΡΙΤΑ» (19-2-1933) γίνεται μνεία της Τούμπας από το δασοκόμο της περιοχής κ. Μιχ. Μπλέτσα.

Συγκεκριμένα στο άρθρο του αναφέρονται τα εξής:

Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017

ΑΡΓΙΛΟΣ-ΜΙΑ ΠΟΛΥΓΛΩΣΣΗ( ΠΟΛΥΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ) ΑΠΟΙΚΙΑ

Τα διαφορετικά σχήματα των γραμμάτων,
αν δεν αποδεικνύουν, τουλάχιστον αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο
 μιας πολύγλωσσης και πολυδιαλεκτικής αποικίας στην αρχαία Αργιλο.
            Ποια οργάνωση οικιστική, πολιτική, εμπορική μετέφεραν οι ελληνικές αποικίες στις βορειοδυτικές ακτές του Αιγαίου πριν από 2.700 χρόνια; Ποια γλώσσα επικράτησε από τη συνύπαρξη αποίκων με τον ντόπιο θρακικό πληθυσμό και πώς ήταν οι σχέσεις της αποικίας με τον υπόλοιπο ελληνικό κόσμο;

Ενα τέταρτο του αιώνα συμπληρώνει η ελληνοκαναδική ανασκαφή στην αρχαία Αργιλο, την παλαιότερη από τις τέσσερις αποικίες (Σάνη, Ακανθος, Στάγειρα) που ίδρυσε η Ανδρος το 655 π.Χ. στη Μακεδονία, και οι ερευνητές της με επικεφαλής τους Ζήση Μπόνια και Jacques Perreault έχουν «γράψει» το πρώτο της ιστορικό αφήγημα για τον σταδιακό εξελληνισμό της,(σημ.Β.Τ.:Πως γίνεται μια ελληνική πόλη να εξελληνίστηκε(!) αφού ήταν αποικία,ιδρυθείσα  από Έλληνες  της Άνδρου;) την εμπορική και καλλιτεχνική δραστηριότητα, την ακμή της κατά τον 5ο και 6ο αιώνα και την παρακμή της στα τέλη του 3ου αι. π.Χ. με την ίδρυση της Αμφίπολης από τους Αθηναίους (437 π.Χ.) σε απόσταση μόλις 6 χιλιομέτρων.

Η εικόνα της είναι γνωστή: σπίτια αιγαιοπελαγίτικης αρχιτεκτονικής, δρόμοι που θυμίζουν στενά νησιών, εμπορικό κέντρο τύπου σημερινού mall, οργανωμένη αποχέτευση των ομβρίων υδάτων, τριώροφο αρχοντικό που διασώζει το καλύτερα διατηρημένο στην Ελλάδα λιοτριβειό της κλασικής εποχής. Νεότερα στοιχεία ωστόσο αποκαλύπτουν τα ενεπίγραφα κεραμικά αντικείμενα με λέξεις που παραπέμπουν στην ιωνική διάλεκτο αλλά και σε μια γλωσσική/διαλεκτική ποικιλία.

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΣΑΛΤΙΑΣ

(H "τούμπα'(τύμβος;)της Βισαλτίας.
Τριπλάσια σε μέγεθος(!)του λόφου Καστά,
είχε προσελκύσει και αυτή κατά το παρελθόν,
 διάφορες φανταστικές θεωρίες περί τάφου του
Μ.Αλεξάνδρου...©www.visaltis.net)
(σ.σ.Β.Η διαχρονική συνήθεια,οποιοδήποτε αρχαιολογικό εύρημα στον Ν.Σερρών και κατ'επέκτασιν στην Μακεδονία,να ταυτίζεται στην λαϊκή φαντασία,με τον Μ.Αλέξανδρο ή με τον τάφο του..)

Του Γ.Μπαρτζούδη

“Οτιδήποτε μυρίζει αρχαιότητες”, λέει ο Άμποτ, “αποδίδεται από τους χωρικούς της Μακεδονίας στους δυο μεγάλους βασιλιάδες αυτής της χώρας. Τα τραγούδια και οι παραδόσεις τους, για τα οποία είναι πολύ περήφανοι, θεωρούν ότι ανάγονται «στα χρόνια του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου-και του Ηρακλή», μια συμπυκνωμένη περίοδος στην οποία διαμοιράζονται όλα τα απομεινάρια του παρελθόντος με άψογη αμεροληψία.

(Από το βιβλίο του Abbott, Macedonian Folklore, Cambridge 1903, p. 279-289)Πηγαίνοντας από Δράμα προς Καβάλα, και λίγο παράμερα από το δρόμο, βρίσκονται τα συμπαγή απομεινάρια από μια αρχαία πύλη που βλέπει προς τα ερείπια των Φιλίππων. Αυτό το οικοδομικό απομεινάρι είναι γνωστό στις λαϊκές μάζες ως «το Παλάτι του Μεγάλου Αλεξάνδρου». 

Στο Ντεμίρ Χισσάρ ήτοι «Σιδηρόκαστρο», επί της σιδηροδρομικής γραμμής Θεσσαλονίκης-Σερρών, υπάρχουν υπολείμματα από ένα παλιό κάστρο ή φρούριο, με θέα το φαράγγι, στις πλευρές του οποίου η πόλη είναι σφηνωμένη. Αυτά τα ερείπια αποδίδονται στον βασιλιά Φίλιππο. Ένα πέτρινο δοχείο που ανακαλύφθηκε στο φαράγγι πριν από λίγο καιρό, ονομάστηκε αμέσως χρηματοκιβώτιο ή θησαυροφυλάκιο του βασιλιά Φίλιππου.

Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

ΒΙΣΑΛΤΙΑ- ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!

Τι Πεχλιβάνηδες που αγωνίζονται στις παλαίστρες, τι Μπαμπούγεροι που εκστασιάζονται με κουδούνια και ζουρνάδες, τι ωραία τοπία και φιλόξενοι άνθρωποι... Αν δεν ευθύνεται η ευεγερτική σπιρουλίνα για όλα αυτά, κάτι πολύ ενδιαφέρον συμβαίνει στη Βισαλτία!

Καθαρά Δευτέρα, Κυριακές του Θωμά και του Αγ. Αθανασίου, Κυριακή του Λαζάρου. Αυτές είναι οι μέρες που πρέπει να τικάρεις στο ημερολόγιο, να σημειώσεις στα ποστ ιτ, σε μια χαρτοπετσέτα μαγνητισμένη στο ψυγείο, οπουδήποτε συνηθίζεις τελοσπάντων, για να θυμάσαι πότε πρέπει να έρθεις στη Βισαλτία. Αν θες, δηλαδή, μαζί με τη βόλτα σου, να βιώσεις μία, τουλάχιστον, μοναδική εμπειρία.

Μπαμπούγεροι, Πεχλιβάνηδες, Λαζαρίνες. Εκστασιασμένοι τραγόμορφοι που περιφέρονται στους δρόμους του Φλάμπουρου ξεσηκώνοντας την πλάση με τα κουδούνια, τα νταούλια και τους ζουρνάδες τους, Ελληνες και Τούρκοι παλαιστές που μάχονται στο όνομα του Αγίου Αθανασίου μέχρι η πλάτη του αντιπάλου να «φάει χώμα», νεαρά κορίτσια που τραγουδούν και χορεύουν φέρνοντας την άνοιξη στα χωριά.

Γι' αυτούς πρώτα-πρώτα θα έρθεις στη Βισαλτία.

Τετάρτη 11 Μαΐου 2016

ΒΙΣΑΛΤΙΑ:Η ΓΗ ΤΟΥ ΣΤΡΥΜΟΝΑ

Η νύχτα πέφτει και τα παρακλάδια του Στρυμόνα
μεταμορφώνονται σε φαντασμαγορικά τοπία 
Λαογραφικά και αρχαία μονοπάτια σε φέρνουν στη Βισαλτία. Στις απέραντες ευθείες του κάμπου, στα αγροκτηνοτροφικά χωριά μακριά από τα τουριστικά βλέμματα, κάτω από την κοίτη του Στρυμόνα, παρέα με την άφαντη λίμνη Αχινού.

 Κάπου εδώ στις παρυφές του Βερτίσκου, στην καρδιά της σερραϊκής κοιλάδας, στα σύνορα με τη Θεσσαλονίκη, η ζωή κυλά απλά, καθημερινά, ανθρώπινα.

Τα εύφορα χωριά της Βισαλτίας αναβλύζουν μνήμες καπνού και ιαματικά θερμά νερά, διατηρούν στενή σχέση με τα έθιμα, σπέρνουν τη γη, έχουν για ορίζοντα την απέραντη πεδιάδα που υδροδοτεί ο περίφημος Στρυμόνας. Στην πρωτεύουσα Νιγρίτα ξεκινά το ταξίδι.

Στην πατρίδα της χιλιοτραγουδισμένης Γερακίνας που κίνησε να φέρει κρύο νερό και έπεσε στο πηγάδι. Η ξακουστή για την ομορφιά της νεαρή ήταν υπαρκτό πρόσωπο που έζησε στα 1850 και έχασε τη ζωή της στα 16 της χρόνια, στο επίσης υπαρκτό πηγάδι, που εντοπίζεται πάνω από την πλατεία Μπογατσοπούλου, πίσω από την πιάτσα των ταξί.

Τρίτη 19 Απριλίου 2016

ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΤΗΣ "ΠΑΤΡΙΣ" ΤΟΥ 1923,ΜΕ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΝΙΓΡΙΤΑ

Η Νιγρίτα μόλις έχει απελευθερωθεί από το βουλγαρικό ζυγό και στις 18 Απριλίου 1913 η εφημερίδα "ΠΑΤΡΙΣ" την εξυμνεί με πλήρη αναφορά στο πρωτοσέλιδο της.


ΠΗΓΗ:OMAΔA ΝΙΓΡΙΤΑ-FACEBOOK


Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016

ΜΑΡΙΑΝΑ ΚΑΡΑΜΠΕΡΗ:ΑΝΑΣΚΑΦΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΗΝ ΤΕΡΠΝΗ ΣΕΡΡΩΝ


Μαριάνα Καραμπέρη
(ΑΝΑΣΚΑΦΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΗΝ ΤΕΡΠΝΗ ΣΕΡΡΩΝ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ &
ΕΥΡΗΜΑΤΑ)

H Bισαλτία,χώρα του θρακικού φύλου των Βισαλτών,καταλάμβανε στην αρχαιότητα την περιοχή δυτικά του κατωτερου ρου του Στρυμώνα,παρά την αδυναμία σύγκλισης των πληροφοριών ως προς τα όρια και την έκταση της,λόγο της ασάφειας των πηγών!

Έχοντας φυσικά όρια Ν.το Στρυμωνικό κόλπο,Ν.Δ. τη Βόλβη,Δ.τα όρη Κερδύλλιον και Βερτίσκο,Α.το Στρυμώνα και την Κερκινίτιδα και Β.το Δύσωρο,δεν αποτέλεσε ποτέ περιοχή με ευδιάκριτα σύνορα,άλλα ο πληθυσμός της στην ιστορική του πορεία εξαπλώθηκε εκατέρωθεν του Στρυμώνα.

 Με γενάρχη τον Βισάλτη,γιο του Ήλιου και της Γης,οι Βισάλτες είναι οι fortissimi viri του Τίτου Λίβιου,που ο ήρωας τους ο Ρήσος,γιος του Στρυμώνα,σκοτώθηκε στον Τρωικό πόλεμο.

Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

"Η ΠΟΛΙΣ ΜΕΤΑ ΙΟΥΛΙΑΣ.."-ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΙΕΡΟ ΤΗΣ ΒΙΣΑΛΤΙΑΣ (ΤΕΚΜΗΡΙΟΓΡΑΦΗΜΑ-HD)


Ένας ελάχιστος φόρος τιμής στην ιστορία του δεύτερου πλέον σημαντικού αρχαιολογικού χώρου του Ν.Σερρών και μια προσπάθεια προσέγγισης των μυστικών του μεγαλοπρεπούς, αρχαίου ιερού της Βισαλτίας,που 20 και πλέον χρόνια μετά την ανακάλυψη τους, παραμένουν στην αφάνεια και την εγκατάλειψη.

Η ιστορία μιας ένδοξης πόλης, που χάθηκε και σκεπάστηκε από τη σκόνη της λήθης...
ΤΕΚΜΗΡΙΟΓΡΑΦΗΜΑ -ΔΙΑΡΚΕΙΑ:17'
 ΕΡΕΥΝΑ-ΠΑΡΑΓΩΓΗ: www.visaltis.net - Visaltis Documentary ©2015



"Καλά θα κάνετε να μην τους πείτε ότι, μερικές φορές, διαφορετικές πόλεις διαδέχονται η μια την άλλη στον ίδιο χώρο και με το ίδιο όνομα, ότι γεννιούνται και πεθαίνουν χωρίς να γνωρίσει η μια την άλλη, χωρίς να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Μερικές μάλιστα φορές, ακόμα και τα ονόματα των κατοίκων

ΤΑ ΞΑΚΟΥΣΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΤΗΣ ΒΙΣΑΛΤΙΑΣ

Σπουδαία και ξακουστά τα πανηγύρια της Βισαλτίας. Δεκάδες παλαιστές συρρέουν κάθε χρόνο, αναβιώνοντας ένα πανάρχαιο λαϊκό άθλημα, αλλά διεκδικώντας και υψηλά χρηματικά έπαθλα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον κόσμο έχει η πάλη με τα παραδοσιακά κισπέτια που είναι αναπόσπαστο στοιχείο στα μεγάλα τοπικά πανηγύρια και με ιδιαίτερα μακρά ιστορία στην περιοχή.

Μιλάμε για ελληνορωμαϊκή και ελεύθερη πάλη όπου οι παλαιστές (πεχλιβάνηδες ή πιλιβάνοι) παλεύουν λαδωμένοι με λάδι ή λίπος, φορώντας στενά, κοντά, χειροποίητα δερμάτινα παντελόνια, από δέρμα βουβαλιού βάρους περίπου 13 κιλών που ονομάζονται κισπέτια ή κιουσπέτια παρουσιάζοντας θέαμα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Το λάδι δυσκολεύει τους αντιπάλους τους και με τις περίτεχνες λαβές και κινήσεις τους προσφέρουν ένα μοναδικό εντυπωσιακό θέαμα στο παρευρισκόμενο κοινό που χειροκροτεί με ενθουσιασμό, νικητές και ηττημένους. Νικητής θεωρείται αυτός που βάζει κάτω τον αντίπαλο, ώσπου να πει "πες"'. Δηλαδή ώσπου να παραδεχτεί ρητά την ήττα του.

Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

ΟΙ "ΜΑΛΑΜΑΤΑΔΕΣ" ΚΑΙ Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΗΝ ΤΕΡΠΝΗ & ΝΙΓΡΙΤΑ ΣΕΡΡΩΝ


Μαλαματάς, ήταν αυτός που μάζευε χρυσό από τους χειμάρρους της περιοχής: Στα νότια της Τερπνής από το Σαρπουβνό ποταμό, το Χρυσορρόη της Νιγρίτας, και στα δυτικά της Τερπνής από τον Ποταμό της. Η συλλογή χρυσού στο Σαρπουβνό ποταμό επιβίωσε από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας. Υπάρχουν βεβαιωμένες αρχαίες αναφορές για την παραγωγή προσχωσιγενούς χρυσού στα νότια της Τερπνής1, αλλά και σύγχρονες2, όπως επίσης και προφορικές μαρτυρίες για το ίδιο θέμα.

 Οι αφηγητές στη Νιγρίτα έκαναν ονομαστικές αναφορές στους συλλέκτες χρυσού από το Χρυσορρόη στις αρχές του περασμένου αιώνα, στους μαλαματάδες. Αλλά και στην Τερπνή η γενιά των γονιών μας θυμόταν τον τελευταίο μαλαματά στο Σαρπουβνό ποταμό, ο οποίος μάζευε χρυσό λίγο πριν από τα μέσα του περασμένου αιώνα. Οι αφηγητές έδωσαν, επίσης, πληροφορίες για την τεχνική που ακολουθούσαν οι τελευταίοι μαλαματάδες της Τερπνής. Κάποιοι ξέπλεναν την άμμο του ποταμού σε ρηχά μεταλλικά σκεύη και τα ψήγματα του χρυσού, εξαιτίας του ότι ήταν βαρύτερα από τους κόκκους της άμμου, έμεναν τελευταία στα σκεύη τους. Άλλοι είχαν ρηχές ξύλινες σκάφες οι οποίες είχαν στον πάτο τους εγκοπές, όπου για τον ίδιο λόγο κατακάθονταν τα ψήγματα του χρυσού.

ΣΤΡΥΜΩΝΑΣ:ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΜΕΣΑ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ


Όπως κάθε ποταμός, έτσι κι ο Στρυμόνας, πιστός στο ρόλο του, χιλιετηρίδες ολόκληρες κουβαλά υλικά που μεθοδικά στοιβάζει στην πεδιάδα των Σερρών. Στο διάβα του τα βουνά κι οι λόφοι πλουταίνουν από φυτά και ζώα, αρχαίοι συγγραφείς, όπως ο Ηρόδοτος, αναφέρουν πυκνότατα δάση από πεύκα, βαλανιδιές , καστανιές και οξιές. Όταν το 480 π.χ. έφθασαν στρατεύματα, κατασκεύασαν για να περάσουν τον Στρυμόνα, μια ξύλινη γέφυρα στηριγμένη σε βάρκες. Σημερινοί ιστορικοί, μελετώντας τα απομεινάρια της στην αρχαία Αμφίπολη,
υποστηρίζουν πως χρειάστηκε να κοπούν από τα τριγύρω δάση12,000 δέντρα για μια τεράστια γέφυρα που σήκωσε τον ατελείωτο περσικό στρατό. Μέσα στην πλούσια βλάστηση αναφέρουν, επίσης, οι αρχαίοι γεωγράφοι ότι ζούσαν πλήθος τα μεγάλα θηλαστικά : ελάφια, αγριογούρουνα, αρκούδες, ταύροι, μα και λιοντάρια, λεοπαρδάλεις και λίγκες ! 

Οι σοβαρές αλλαγές με τον μεγάλο αντίκτυπο ξεκίνησαν στις αρχές του 20ου αιώνα ακολουθώντας τις έντονες ιστορικές αλλαγές στα Βαλκάνια. Στη δεκαετία του ’20, και μετά την Μικρασιατική καταστροφή, 85000 κατατρεγμένοι πρόσφυγες, φτάνουν στην περιοχή των Σερρών και στα χωριά

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

ΒΙΣΑΛΤΕΣ

Οι Βισάλτες ήταν αρχαίος λαός της ανατολικής Μακεδονίας, που έζησε στα δυτικά του ποταμού Στρυμόνα, Θρακικής καταγωγής. Ο Ηρόδοτος αναφέρει για την περιοχή «Ειη δέ Παιονίη επί τω Στρυμόνι ποταμώ πεπολισσμένη» (Ηροδ Υ,13).
Ο Βισάλτης ήταν γιος του Ήλιου και της Γης, από τον οποίο πήρε και το όνομά της η χώρα. Πατέρας της Θεοφανώς, η οποία με μορφή προβάτου, συνέλαβε από τον Ποσειδώνα, που και αυτός είχε πάρει μορφή κριαριού, τον κριό που έδωσε το χρυσόμαλλο δέρας των Αργοναυτών. Γι’ αυτό η Θεοφανώ λέγεται και Βισαλτίς. 

Ο λαός αυτός, εκτός από τον Ηρόδοτο, αναφέρεται και από τον Θουκυδίδη, τον Διόδωρο, τον Πλίνιο και τον Πλούταρχο. Η αρχαία Βισαλτία ανήκε στο χώρο της αρχαίας Μακεδονίας, μεταξύ του όρους Βερτίσκος που ήταν το δυτικό της σύνορο, και του Στρυμόνα και της Κερκινίτιδος λίμνης, που ήταν το ανατολικό. Βρίσκεται, δηλαδή, στο γεωγραφικό χώρο που περιλαμβάνεται σήμερα η περιοχή της Νιγρίτας και του Σοχού.
Το 490 π.Χ., κατά την εκστρατεία των Περσών εναντίον της Ελλάδος, ο βασιλιάς της Βισαλτίας μη θέλοντας ν’ ακολουθήσει τους βαρβάρους, έφυγε στη Ροδόπη, στους δε γιους του απαγόρευσε να εκστρατεύουν κατά της Ελλάδος στο πλευρό των Ασιατών επιδρομέων. Αυτοί όμως δεν άκουσαν την συμβουλή του πατέρα τους, και ακολούθησαν τους βαρβάρους. ‘Όταν μετά τη φυγή των Περσών ο βασιλιάς επανήλθε και βρήκε τους γιους του σώους και αβλαβείς, αυτοτυφλώθηκε.

 Από το 479 π.Χ. η Βισαλτία κατακτήθηκε από τον Αλέξανδρο τον Α’. Αργότερα ο Περικλής έστειλε 1000 Αθηναίους αποίκους, οι οποίοι συνέβαλαν πολύ στον εκπολιτισμό των Βισαλτών. Στη μάχη της Πύδνας το 168 π.Χ., στην οποία κρίθηκε η τύχη της Μακεδονίας, οι Βισάλτες πολέμησαν στο πλευρό του Περσέα. 

Τόσο πολύ διακρίθηκαν για την ανδρεία τους, ώστε ο Περσέας μετά την ήττα του, τότε μόνο απελπίστηκε τελείως, όταν τον εγκατέλειψαν και οι “ανδρείοι Βισάλτες”.

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΤΗΣ ΒΙΣΑΛΤΙΑΣ(ΒΙΝΤΕΟ)


(ΝΕΑ BΕΛΤΙΩΜΕΝΗ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ)
Η καλλιέργεια του αμπελιού και τα παράγωγα του, αποτελούν στην Βισαλτία ασχολίες που χάνονται στα βάθη της αρχαιότητας και είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την διαδεδομένη λατρεία του Διονύσου στους αρχαίους κατοίκους της περιοχής.

Η διαδικασία της παραγωγής του τσίπουρου στην Βισαλτία,αποτελεί για τους κατοίκους μια πραγματική ιεροτελεστία,που τηρείται κάθε χρόνο, σχεδόν με θρησκευτική ευλάβεια!

Εν μέσω αρωματικών αναθυμιάσεων σταφυλιού,μαστίχας, γλυκάνισου και ...Διονυσιακών ήχων, το απόσταγμα ρέει...
Απόσταγμα γνώσης και εμπειρίας αιώνων...




ΠΑΡΑΓΩΓΗ:Visaltis Documentary - Visaltis.net

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

MAKΕΔΟΝΙΑ-ΒΙΣΑΛΤΙΑ:Η ΓΗ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΔΡΕΙΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ...


Ἡ Βισαλτία ἀποτελεῖ τή μεγαλύτερη καί πλουσιώτερη ἐπαρχία τοῦ Νομοῦ Σερρῶν.Ἔχει ἔκταση 761 τ.χ. Ποιός δέν γνωρίζει τή Nιγρίτα μέ τή Γερακίνα της. Βρίσκεται στό δυτικό μέρος τοῦ νομοῦ καί τά βουνά Κερδύλλιο καί Βερτίσκος ἀποτελοῦν τό σύνορο μέ τό ν. Θεσσαλονίκης, ἐνῶ τό βορειοανατολικό της σύνορο εἶναι ὁ Στρυμόνας.Τό βορειοδυτικό εἶναι ἡ ἐπαρχία Σιντικῆς καί τό νότιο ἡ μικρή παραθαλάσσια λωρίδα(μοναδική γιά τό νομό) πού ἀρχίζει ἀπό τίς ἐκβολές τοῦ Στρυμόνα καί φθάνει μέχρι τό Ματσίκι, λίγο πιό ἀνατολικά ἀπό τήν Ἀσπροβάλτα.

    Ὅπως καί οἱ ἄλλες τρεῖς ἐπαρχίες τοῦ νομοῦ, Σίρρις, Φυλλίς καί Σιντική διατηρεῖ τήν ἀρχαία της ὀνομασία. Τῆς Βισαλτίας ἡ ὀνομασία χάνεται στά βάθη τῶν προελληνικῶν μύθων. Πῆρε τό ὄνομά της ἀπό τόν μυθικό γιό τοῦ ‘Hλίου καί τῆς Γῆς, τό Βισάλτη. Κατ᾽ ἄλλην ἐκδοχή ὁ Βισάλτης ἔλαβε τό ὄνομά του ἀπό τόν ποταμό Βισάλτη. Εἶναι γνωστό ὅτι ὅχι μόνον ἡ περιοχή πέρα τοῦ Στρυμόνος καί στά νεώτερα χρόνια πέραν τοῦ Νέστου, ἀλλά ὅλος ὁ βόρειος ἑλληνικός χῶρος ὀνομάζονταν Θράκη, κατοικούμενη ἀπό Θρακοέλληνες ἀπό τήν προϊστορική ἐποχή. Πρόκειται γιά αὐτόχθονες. Σήμερα ἀμφισβητοῦνται σοβαρά οἱ θεωρίες περί Καθόδου τῶν Ἑλλήνων.
    Ἔφθανε δέ αὑτή ἡ Θράκη μέχρι τόν Πηνειό.

Τρίτη 5 Αυγούστου 2014

70 XΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΝΙΓΡΙΤΙΝΩΝ ΟΜΗΡΩΝ ΣΤΟ "ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ"

Οι γερμανοί επί κατοχής δημιούργησαν νομαρχία Νιγρίτας ξεχωριστή από την Σερρών.. Νομάρχη Νιγρίτας διόρισαν ένα απόστρατο συνταγματάρχη πυροβολικού κάποιον Γρήγορα.Τον ιούλιο του 1944 κατέβηκε ένας αντάρτης από το Σκεπαστό και έξω από την εκκλησία του Αγ.Γεωργίου έβγαλε πιστόλι και κατευθύνθηκε προς τον Νομάρχη με πρόθεση να τον δολοφονήσει Οι γερμανοί στρατιώτες που τον συνόδευαν τον άφησαν να πλησιάσει,να σηκώσει το πιστόλι και να τραβήξει την σκανδάλη με την ησυχία του .

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

BIΣΑΛΤΙΑ-ΑΡΧΑΙΑ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ

Η Βισαλτία ήταν αρχαία χώρα της Μακεδονίας που αποτελούσε συνέχεια της Κρηστωνίας και που εκτεινόταν από το όρος Βέρτισκο μέχρι τον ποταμό Στρυμόνα, δηλαδή επι των σημερινών περιοχών του Σοχού και της Νιγρίτας. Το βασίλειο των Βισαλτών παλαιότερα εκτεινόταν και σε ολόκληρη τη Χαλκιδική. Κυριότερες πόλεις της Βισαλτίας ήταν: η Άργιλος παρά τον Στρυμονικό κόλπο, το Κερδύλιον απέναντι από την Ηδωνικής Αμφίπολης, η Όσσα παρά το Σωχό και η Βέργα, πατρίδα του κωμικού μυθιστοριογράφου Αντιφάνη του Θράκα.

Την αρχαία Βισαλτία, που πήρε το όνομα της από το Βισάλτη, γιο του 'Ηλιου και της γης, κατοίκησαν για πρώτη φορά οι θράκες Βισάλτες, οι οποίοι ήρθαν εδώ από τη Χαλκιδική. Κατά την εκστρατεία των Περσών εναντίον της Ελλάδος ο βασιλιάς της Βισαλτίας μη θέλοντας ν' ακολουθήσει τους βαρβάρους, έφυγε στη Ροδόπη στους δε γιους του απαγόρευσε να εκστρατεύσουν κατά της Ελλάδος στο πλευρό των Ασιατών επιδρομέων. Αυτοί όμως δεν άκουσαν την συμβουλή του πατέρα τους, και ακολούθησαν τους βαρβάρους. 'Όταν μετά τη φυγή των Περσών ο βασιλιάς επανήλθε και βρήκε τους γιους του σώους και αβλαβείς αυτοτυφλώθηκε.

ΒΙΣΑΛΤΙΑ:ΠAΜΦΤΩΧΗ..ΑΡΧΑΙΑ "ΧΡΥΣΗ ΠΟΛΗ"


ρθρο απο την εφημεριδα "Ριζοσπαστης"-Κυριακή 3 Νοέμβρη 1996)

"Σας αναφέρουμε ότι οι ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο "Παλαιόκαστρο" Τερπνής, τις τελευταίες ημέρες, έφεραν στο φως μεγίστης και ανυπολογίστου αξίας ευρήματα από αρχαιότατη ελληνική πόλη της Βισαλτίας, και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αρχαιολόγων, που επιβλέπουν τις διενεργούμενες ανασκαφές, αποκαλύπτεται ελληνική πόλη που έχει ζωή 800 και πλέον χρόνων, ήτοι από τον 4ο π.Χ. αιώνα μέχρι τον 4ο μ.Χ. αιώνα".

Τα παραπάνω αναφέρονται σε έγγραφο της Κοινότητας Τερπνής Σερρών, με ημερομηνία 15/7/93, και απευθύνεται στον τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ της ΝΔ, Αχιλλέα Καραμανλή. Η κοινότητα ζητάει επιχορήγηση 100 εκατ. δραχμών για την ολοκλήρωση των ανασκαφών.

Την ίδια εποχή και για το ίδιο θέμα, έγγραφα προς τη Διεύθυνση Αρχαιοτήτων του ΥΠΠΟ, έστελνε η ΙΗ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Καβάλας,η οποία ζητούσε χρηματοδότηση για την ανασκαφή στην Τερπνή, η οποία εδώ και τρία χρόνια έχει σταματήσει.

Το ιστορικό αυτής της ανασκαφής έχει ως εξής: Το 1981 στην κορυφή του λόφου της ακρόπολης της

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΓΕΦΥΡΙ &Ο ΔΡΟΜΟΣ ΝΙΓΡΙΤΑΣ-ΣΟΧΟΥ-ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ..

Το κόστος του έργου ξεπέραρασε το 1,5 δισ. δραχμές.

 Ο δρόμος Νιγρίτας - Σοχού μέσω Γκολιάμα Ριάκας είχε τη δική του ιστορία, μια ιστορία απομόνωσης, μια ιστορία καθυστέρισης, μια ιστορία εγκατάλειψης και υπανάπτυξης μιας περιοχής.


 Για τους Βισάλτες των δυο πλευρών του Μεγάλου ποταμού το έτος 1929 αποκάλυπτε ένα ελπιδοφόρο μήνυμα που, δυστυχώς,δεν πραγματοποιήθηκε.
Στις 19 Μαϊου 1929 η τοπική εφημερίδα Νιγρίτα έγραψε ότι μια εβδομάδα πιο μπροστά (Κυριακή 12 Μαϊου 1929)επισκέφτηκαν τη Νιγρίτα ο Νομομηχανικός Σερρών και ένας Μηχανικός της εταιρίας που ανέλαβε τα έργα οδοποιίας, με σκοπό να προβούν στην αναγνώριση του εδάφους απ΄ όπου θα περνούσε η εθνική οδός σύνδεσης της πόλης των Σερρών με τη θεσσαλονίκη.